Zo heet je nog 2PeopleCycling en zo bijna een hele week 3PeopleCycling! Daarover later meer...
De week stond grotendeels in het teken van het fietsen van de Kystriksveien: de RV 17 van Steinkjer naar Bodø: www.kystriksveien.no. Een mooie route langs heel veel eilandjes en met heel veel pontjes, maar liefst 10 stuks. En dan schiet het qua kilometers ook aardig op. We vliegen over de kaart. We zijn inmiddels de Poolcirkel gepasseerd. Met die vele pontjes is het wat minder prettig fietsen, omdat we per dag moesten puzzelen met tijden. Zo zijn we een dag om 6.45 gestart en om 17.30 geëindigd met 80 kilometer op de teller. Telkens stukken van 20 tot 30 kilometer fietsen (met de klok in het achterhoofd) en vervolgens weer een uur wachten bij een pont. Het erop aan laten komen is er ook niet bij, omdat een aantal ponten zeer onregelmatig vaart. Natuurlijk waren wij niet de enige die deze route aflegden. Ook hordes met campers en auto’s met caravans. Als karavanen reed het gemotoriseerde gebeuren van de ene pont naar de andere … Voordeel is dat als de colonne voorbij gereden is, dat de weg weer lekker rustig is.
Een deel van de route hebben wij niet met zijn tweeën afgelegd met met zijn drieën! Vanaf Namsos fietste Chris (een jongen uit Duitsland) een dagje met ons mee. Hij stond ook op de camping van Namsos en ’s ochtends, toen het met bakken uit de hemel kwam, vroeg hij of hij met ons een dagje mee kon fietsen. Prima! In je eentje door de regen is niet leuk, dus beter gedeelde smart. Natuurlijk even wennen voor ons om met z’n drieën te rijden, maar al kletsend vorderde het aardig die dag. In de middag werd het gelukkig weer droog en we bereikten al snel de camping. De volgende dag ging Chris weer verder richting Noordkaap en wij hadden onze rustdag (dat filmpje dat we in die motorboot vaarden).
Na weer een paar dagen met zijn tweeën te hebben gefietst, diende zich weer iemand aan: Georg oftewel @Quest343. Een ligfietser uit Groningen. @Haayman had ons geattendeerd dat er nog iemand richting Noordkaap ging, dus wij gingen @Quest343 volgen op Twitter en hij ons. Op 15 juli is Georg begonnen in Groningen en op 26 juli (afgelopen dinsdag) hadden we al een Tweetup op de camping 8 kilometer boven Tjøtta! Wij sliepen die nacht in een soort hutje vanwege regen. En om half 11 ’s avonds klopte Georg aan. Hij had die dag zo’n 200 km gefietst en zag er moe en nat uit. Ons hutje had 3 bedden en ja, dan laat je iemand niet nog zijn tent opzetten in de regen. Op het late uur thee gedronken en gekletst en om 00.00 gingen we slapen. De volgende dag hebben we met zijn drieën gefietst. Zo’n ligfietser gaat wel zo 2 keer zo snel als wij, maar Georg wilde het die dag rustig aan doen. Bij het verlaten van ons hutje stond er een enorme eiland te grazen in het bos. En niet veel later toen we fietsten zagen we maar liefst 3 elanden door een weiland lopen. Heel bijzonder!
Zo’n ligfietser trekt aardig wat bekijks dus die dag hadden we veel aanspraak. Ook was het relaxed fietsen want Georg fietste net rechts van de middenstreep en zorgde dat auto’s met een grote boog om ons heen moesten. ’s Avonds ons kampement opgeslagen bij een camping en de volgende dag ook nog een deel samen gefietst.
Georg fietste verder door richting Bodø, wij gingen de volgende dag met de Expressboot van Ornes naar Bodø om weer gezamenlijk de ferry van Bodø naar de Lofoten te nemen. ’s Avonds weer met zijn drieën op een prachtige plek in Å wild gekampeerd. Vanochtend hebben we afscheid genomen. Georg is onze vooruitgeschoven post: zo twitterde hij vanmiddag dat er een mooie camping was bij Flakstad, waar we nu staan.
Vanaf nu is het weer 2PeopleCycling. Nog zo’n 1.000 kilometer voor de boeg. Wellicht dat we over 2,5 week op de Noordkaap zijn. Onze lichamen zijn moe en we zijn ook wel toe aan wat luxe in ons eigen huis. Maar we genieten ook enorm van deze manier van leven en dingen die wij beleven. En dat geeft een dubbel gevoel.
Het laatste deel zal best pittig zijn: harde noordenwind en kou. De leegte en weinig plekken waar je eten kan kopen. Maar nu eerst Lofoten, Vesterålen en Andøya, waar wij in 2005 ook zijn geweest. Een feest van herkenning!