De afgelopen drie dagen waren zeer gevarieerd. Na een heerlijk verblijf in een casa rural kregen we een heuse bergrit voor onze kiezen. Een goede oefening voor de Pyreneeën . De casa lag nog op 350 meter hoogte, en we wisten dat we moesten gaan klimmen, maar we hadden niet het vermoeden dat we uiteindelijk die dag op 1350 meter zouden komen!
Zie Vimeo
En de besneeuwde bergtoppen die we die morgen eerst nog vanuit de casa zagen liggen, kwamen nu heel dichtbij. Een pittige tocht, maar wel heel mooi. ’s Avonds om half 7 kwamen we moe op de camping van Candelario aan...
Dat we hoog zaten, merkten we de volgende dag ook: 7 graden Celcius bij het opstaan. Al bibberend van de kou daalden we af naar Bejar. De kou prikte op onze blote benen en het duurde wel een uur voordat we weer een beetje op temperatuur waren. Die dag was het eerste stuk nog best flink klimmen en dalen. Door allerlei dorpjes. De een nog kleiner dan de ander. Waar nog geen 80 mensen wonen. Maar wel met een ayuntamiento (gemeentehuis), een bar en als we geluk hadden een piepkleine supermercado. De dorpjes zijn zo stil als wat. Zeker tussen 14.00 en 17.00 uur. Alleen hoogbejaarde mannetjes of de dorpsgek kwamen we tegen, die in een onbegrijpelijk Spaans tegen ons begonnen: leve in de brouwerij!
Zie Vimeo
Ook de wegen zijn hier heel erg stil: als we zeggen één auto per half uur, dan overdrijven we niet! We verbazen ons over de uitgestrektheid van het land. Zeker in de omgeving van Salamanca. Eindeloze vlaktes, waar je zo een kudde zebra’s of moeflons zou verwachten. Een soort Out of Africa gevoel :-)
Vandaag hebben we het rustig aan gedaan. Onze spullen op ons gemakje bij elkaar gepakt en de stad bekeken. Wat een schoonheid en wat een gemoedelijke sfeer. Op een terrasje gezeten en genoten van een café solo met iets lekkers erbij. De universiteit opgezocht waar Saskia’s oma in de jaren 80 Spaans heeft gestudeerd. Ook in deze stad veel oudere mannen. Alleen deze allemaal in gezelschap van hun kleinkinderen: oppasopa’s dus. Maar ook jongeren die aan een te gekke optocht meededen.
Zie Vimeo
Al vroeg in de middag zijn we neergestreken op een camping vlak boven Salamanca. Gedaan wat ze hier ook doen: siësta houden. Onder een boom in de schaduw gelegen en een dutje gedaan. Nu eten op een on-Spaanse tijd.
Morgen fietsen we naar Zamora. De dag daarna fietsen we de laatste kilometers van deze pelgrimsroute. We moeten dan even een doorsteek van ruim 100 kilometer over een vlak deel naar de volgende pelgrimsroute maken: de Sint Jacobsroute.