Fietsdag nummer 1 was een pittige. Meteen 125 kilometer naar Vuren, ten Oosten van Gorinchem. Dus vroeg uit de veren en om kwart voor 7 vertrokken we vanaf huis. Het begon meteen te spetteren, maar dat was bij Wilp al weer voorbij. Een strakke route naar het Deelerwoud op de Veluwe riching Oosterbeek. Met het pontje bij Hevea-dorp de Rijn over gestoken. Een heel stuk langs de Rijn en later een doorsteek naar Dodewaard. Vanaf daar alleen maar de Waal afgefietst naar Vuren. De zon scheen volop en we hadden nog eens een straffe wind tegen. Dat maakt die 125 kilometer nog een tikkeltje zwaarder. Maar waarom helemaal in 1 dag naar Vuren? Omdat we graag wilden kamperen op Fort Vuren. En we werden beloond voor de moeite. Een prachtige, historische plek, met uitzicht op de Waal en we stonden met ons tentje als enige op het kampeerveldje. En dat in het hoogseizoen!
De volgende ochtend toch ook weer redelijk vroeg weg. Een verrassend mooie route langs onder andere de Merwede richting Sliedrecht en Papendrecht. In Papendrecht namen we het pontje naar Dordrecht en bij het pontje naar Zwijndrecht stond de moeder van Jan-Willem ons nog onverwachts op te wachten. In Zwijndrecht op bezoek bij een tante en oom van Jan-Willem en vanuit daar naar Puttershoek. Einddoel voor de tweede dag was Tiengemeten, een eiland dat sinds 2009 terug is gegeven aan de natuur, maar waar je nu kan wandelen en ook kan overnachten. Echter was het nog even doorbikkelen in de Hoekse Waard. De zon bleef flink schijnen, maar ook de tegenwind deed weer z’n best. Uiteindelijk met de pont van 16.00 overgestoken en nog een klein stukje fietsen door het natuurgebied naar de herberg met kampeerterrein. Er wachtte daar een nieuwe uitdaging: dazen! Dus de tent midden op het veld gezet, in de brandende zon en flink wat DEET gesprayed en we konden er tegen 😉 Eenmaal de dazen overwonnen, hadden we een heerlijke avond op ook een rustig kampeerterrein. ’s Nachts begon het weer om te slaan: het ging steeds harder waaien. Nog een paar uur wakker gelegen. Hoorden we daar nou onweer? Waarschijnlijk hoorden we de vrachtwagens rijden over de brug van Hellegatsplein. Uiteindelijk werden we om half 8 ’s ochtend wakker.
Dag 3 was een makkie. In nog geen 50 kilometer naar Hoek van Holland. En we hadden geluk: wind in de rug! Met de pont van 10 uur weer naar vaste land, de Hoekse Waard weer doorkruizen. En weer heel wat wateren met een pont oversteken. Het weer is duidelijk omgeslagen: 20 graden, bewolkt en regen op komst. Verbazingwekkend dat we toch een hele groene route konden rijden. Pas bij Rozenburg begon de industrie. Met de pont naar Maassluis en de laatste 10 kilometer langs de Nieuwe Waterweg met onderweg indrukwekkende grote schepen die langs varen. Vlak voordat we Hoek van Holland bereikten begon het te spetteren. Boodschappen gedaan en toen in de wachtruimte van Stena Line wachten en wachten. Buiten goot het van de regen… Nog even naar de frietkot gerend en weer terug om half 8 konden we op de boot. Nu genieten we van een luxe hut en een lekker bedje. Morgenochtend voor dag en dauw in Harwich. Over een paar dagen lees je onze nieuwe avonturen weer.