Een waterige start in Denemarken
En zo rijden we op dag zeven Denemarken in. We maken toch iedere dag zo’n 80 kilometer. De laatste dagen in Duitsland waren mooi. Het landschap werd afwisselender, we zagen herten en kraanvogels. En dazen zaten ons achterna zodat we vlot de campings bereikten ;-)
Ook de volgende dag hadden we nog een paar fikse buien, maar dat waren dan ook de laatste (vooralsnog).
In Kopenhagen hebben we veel gedaan: een rondvaart gemaakt, de Vor Frelsers Kirke beklommen, door Christiana en Fredriksberg gewandeld en slot Kronborg, ten noorden van Kopenhagen, bezocht. En natuurlijk de inwendige mens verzorgd: smørrebrød en sushi gegeten!
We hadden een bijzondere overnachting in Wienböken. Ons tentje stond aan het Nord-Ostsee Kanal. Dit is een druk bevaren kanaal tussen Brunsbüttel en Kiel (Noordzee – Oostzee). Mega grote zeeschepen varen erdoor en dat konden wij allemaal vanuit ons tentje bekijken.
Overnachten aan het Nord-Ostsee kanal
Sinds gisteren volgen we gedeeltelijk de zogenaamde Osseneg (Ochsenweg in Duits en Hærvejen in Deens). Dit is een oude handelsroute tussen Denemarken en Duitsland. Vandaag fietsen we een deel met wandelaars mee die in zeven dagen lopen van Schleswig naar Viborg. Daar kan de vierdaagse in Nijmegen nog een puntje aan zuigen. Iedere dag lopen zo’n 300 wandelaars een afstand van 45 tot 50 kilometer over de Hærvejen. En die wandelaars dat zijn pas echt bikkels, want het regende vandaag verschrikkelijk.
We hebben zes dagen met warm weer, zonder regen, gefietst. Gisteren was het zelfs grotendeels een extreem heldere dag. Maar tegen het eind van de middag kregen we stortregen en onweer en sindsdien is het bijna niet meer droog geweest.
Maar ieder nadeel heeft zijn voordeel: de zuidwestenwind blies ons een heel eind in de goede richting. Met zo’n 89 km op de teller kwamen we vanmiddag om half 4 aan op plaats van bestemming: een hotel in Vojens. Alles hangt nu lekker te drogen en vanavond liggen wij onder een dekbedje. Nog steeds klettert de regen tegen de ramen en waait er een harde wind om het hotel.
De aankomende dagen beloven ook niet veel goeds. Wij passen er ons op aan. We laten het kamperen voor wat het is en slapen met een dak boven ons hoofd. Het enige jammere is dat we nu niet meer zo flexibel zijn. Nu moeten we een dag van te voren bepalen (en reserveren!) waar we de aankomende nacht willen gaan slapen.
