Good old England

De eerste ‘miles’ door Engeland

Na een gezellige overtocht met een Engelse familie, twee Nederlandse heren (eentje met een fiets uit 1949 zonder versnellingen!) en humoristische pontbedienden en een soort landing op de kust van Normandië (zie filmpje), stapten we eindelijk op de fiets. We voelden een beetje een druk omdat we zo laat waren begonnen (rond 11.00 uur), dus we pakten niet de route via Woodbridge maar rechtstreeks naar Ipswitch. Op de pont hoorden we het bericht dat het zondag vreselijk weer zou worden: resten van de orkaan Bertha zouden over Engeland trekken. Mmmm, dan konden we nu niks bij voorstellen. De zon scheen en we hadden wind in de rug.

Na flink door te hebben gefietst, met al pittige klimmetjes, bereikten we toch de camping die we op het oog hadden voor deze nacht. Niet bijzonder inspirerend zo vlak naast een snelweg, maar wel netjes en schoon! En erg aardige mensen. We zijn weer in Engeland!

De volgende dag was het bewolkt, maar droog. Via aardige dorpjes naar Bury St. Edmunds. Een mooi stadje waar we alvast een lunch insloegen: een sandwich met cheddar en pickles en een sandwicht BLT en flapjacks voor bij de koffie. Je moet goed voor jezelf zorgen. Via allerlei landweggetjes richting Newmarket, een plaats die bekend staat om zijn paardenraces. Wij fietsen langs de renbaan naar beneden zo het stadje in. Eenmaal in de stad begon het flink te regenen. Wij fietsten door naar Cambridge door een gordijn van regen. Het was kort maar heftig, want na een uur ging de regenjas weer uit. Echter bleek dat deze regen veel ellende had veroorzaakt: ‘Flash flooding in Cambridgeshire traps drivers, cuts off power‘.

Voor ons verblijf in Cambridge hadden we al een kamer in de youthhostel gereserveerd, dus dat was een fijn vooruitzicht. Fietsen achter slot en grendel en de tassen omhoog gesjouwd naar onze privé kamer. ’s Avonds zelf gekookt. De hele nacht regende het…

Cambridge

Zaterdag bezochten we de stad Cambridge. Inmiddels scheen de zon weer uitbundig. Na een voortreffelijk full English breakfast bij Bill’s besloten we om een stadswandeling te maken. Langs alle colleges en natuurlijk kijken naar de ‘punts‘: bootjes waarmee je over de river Cam kan varen. Wat kan je van een dagje slenteren moe worden.

Omdat Bertha in aantocht was en we geen idee hadden hoe erg het weer zondag zou worden, hadden we besloten om een dagje extra in Cambridge te blijven. De jeugdherberg zat vol, dus we hadden twee nachten extra geboekt bij ons vertrouwde Travelodge, iets meer aan de rand van de stad. Fietsen op de kamer, lekker BBC kijken, eten inslaan bij Tesco’s, zaterdag-editie van de Guardian. Zo kom je prima de tijd door.

En zondagochtend begon het hard te waaien en te regenen. Niet leuk om doorheen te fietsen, maar ook weer niet zo dramatisch als was voorspeld. Wij gingen die middag naar John en Cathy, een stel dat we het jaar daarvoor in IJsland hadden ontmoet. Zij woonden net een jaar in Cambridge en vonden het gezellig dat we op bezoek kwamen. Langs de river Cam liepen we zo in een half uurtje naar hun tiny house, met prachtig uitzicht over de Ditton Meadows. Vlakbij worden hier ook de jaarlijkse races gehouden over de river Cam door de Universiteit Cambridge en Oxford. Tussen de buien door hebben we een stukje gewandeld en uiteindelijk waren we rond half zeven ’s avonds weer terug bij het hotel.

Op naar Harwich

Maandag konden we eindelijk weer fietsen! Het waaide nog flink, maar de zon scheen. Het was een stuk frisser geworden. Na Cambridge was het flink klimmen. We fietsen vooral door landerijen en kleine dorpjes. Het laatste stuk ging over de Flitch Way, een pad over een voormalige spoorlijn, maar die viel wel een beetje tegen. Vergane glorie. Dat gold ook enigszins voor de camping: Sewards Hall Farm. Een prachtig veld en we stonden er alleen. Echter het sanitair en de keuken had z’n beste tijd gehad. Na een fikse onweersbui, net toen de tent stond, bleef het droog. De wind blies wel de hele nacht door...

De laatste dag door Engeland was nog een aardig pittige rit van zo’n 90 km. Gelukkig droog en wind in de rug. Tegen het einde van de middag bereikten we de haven van Harwich. Hier hebben we een paar uur doorgebracht voordat we eindelijk op de boot konden. Met onze telefonische boeking van de avond daarvoor was het niet helemaal goed gegaan, maar gelukkig konden we mee en hebben we, omdat we daar zin in hadden, een luxe hut geboekt!

We hebben slechts een paar dagen door Engeland gefietst, maar hebben het gevoel dat we er helemaal uit zijn geweest!