Het overweldigende IJsland

Vitamine D

Gisteren fietsten we nog deels in de regen, vandaag zon! Weinig wind, 19 graden. Heerlijk. Deze zon is ook goed voor de IJslanders: “We hebben behoefte aan vitamine D”, sprak Lisa uit, die ons taxiede naar de dokter. De omgeving is ook mooi, een soort maanlandschap (zie foto). Morgen verlaten we even het asfalt. In 2 of 3 dagen maken we dan een doorsteek via Landmannalaugar naar de ringweg in het zuiden. We hoorden van Engelse fietsers, die daar vandaan komen, dat je op een dag wel 20 tot 30 riviertjes moet doorkruisen. Bussen en SUV’s doen dat ook. Het water zal tot kniehoogte komen, begrepen we. Enfin, je zult het op de foto’s en filmpje wel gaan zien. De weersvooruitzichten voor de korte termijn zijn in ieder geval goed.

Een hok van 2 x 3

Nu slapen we voor te veel geld in een hotel. Een hok van 2 x 3. De enige overnachtingsmogelijkheid in dit gebied. Morgen fietsen we 35 km naar de camping in Landmannalaugar. Daar kunnen we dobberen in warme bronnen om de volgende dag door die koude riviertjes te waden.

Thuis

Als je je thuis inleest, de kaarten bekijkt, de globale route bepaalt en je oor te luisteren legt bij mensen die hier eerder waren, dan denk je: ach, wij zijn wel iets gewend. Ook als je de foto’s van hier bekijkt in Deventer, dan kom je er hier achter dat je je er eigenlijk geen voorstelling van kan maken. Het overweldigende, de elementen en je nietigheid als mens.