Volg 2PeopleCycling
Inmiddels zijn wij zeven dagen in Ierland en we zijn er over uit: de meest aardige mensen die we tegen komen wonen in Ierland. Onderweg zwaaien automobilisten naar je. In een supermarkt kregen we gratis krentenbollen mee en mensen vragen spontaan aan je waar je vandaan komt en waar je naar toe gaat. Deze mate van vriendelijkheid hebben we nog niet eerder meegemaakt.
Afgelopen maandag vierde Saskia haar veertigste verjaardag. We zaten in een luxe hotel en hadden een rustdag. ’s Ochtends eerst ontbijt op bed, een feest, als je normaal gesproken je ontbijt bij de tent opeet. ’s Middags naar Jameson Distilleerderij geweest voor een rondleiding en whiskey proeven.
Hoe verder we vorderen met de route hoe mooier de route wordt. Gisteren fietsten we over de Ballybeama Pass (zie video).
Zie Vimeo
Een heerlijk rustige route door een prachtig landschap. Die ochtend gingen we ook al over de Caha Pass (van Glengarrif richting Kenmare). Ook een mooie pas, maar minder desolaat. Kortom een prachtige dag. Vandaag kwamen we twee Nederlandse fietsers tegen die ook de route fietsen, maar dan tegen gesteld. We kunnen nog heel wat moois verwachten aldus het stel.
Sinds we in Ierland zijn, hebben we ook meer regen. Het was te verwachten! Maar toch niet zo erg als de voorspellingen je doen geloven. Vandaag zou het bijvoorbeeld behoorlijk regenachtig zijn. Uiteindelijk hebben we netto maar 2 uur in de regen gefietst. Wel jasje aan, jasje uit. En het blijft wisselvallig de komende tijd. Voor Ierse begrippen is het nu behoorlijk koud. Ondanks regen en kou hebben we nu twee dagen kunnen kamperen. ’s Nachts wel regen, maar ’s ochtends gelukkig droog. Een uitdaging die we erbij hebben gekregen, zijn de ieniemie mugjes (het lijken net vliegjes). Zodra de wind maar even gaat liggen, zwermen ze rond je. Dus we eten gehuld in lange fietsbroek en regenjas met capuchon op. De mensen moesten ons eens zien zitten...
Een andere uitdaging is de honden onderweg. In Portugal en Spanje werden we regelmatig opgeschrikt door luid blaffende honden, gelukkig achter slot en grendel of aan ketting. Hier lijkt zowat ieder huis een hond te hebben die gewoon vrolijk losloopt. We weten niet hoe ze ons aan horen komen, maar een paar keer per dag worden we verwelkomt door luid blaffende honden (soms meerdere tegelijk). De meeste blijven tot aan het hek, een enkeling stuift ook de weg op.
We hebben nu zo’n 3.800 kilometer gefietst, en met een dag of vijf zitten we op de helft. We zijn dán ook ruim 60 dagen onderweg. We zitten nu ter hoogte van NL. Dichtbij hè? Over een kleine drie weken zitten we qua kilometers dicht bij NL. Dan zijn we in Aberdeen, net voordat we naar het leuke stadje Bergen in Noorwegen vliegen. Maar voordat het zover is, genieten we van elke dag.