Vandaag een lekkere dag gefietst. 100 kilometer over asfaltwegen rijden, geeft ons het gevoel een stukje verder te zijn. Nu zitten we aan tafel in hostel Atalaya in Minas de Riotinto. We kunnen pas vanaf 21.15 uur ‘dineren’, dus de laptop en een biertje erbij gepakt.
In dit gebied zijn geen campings; morgen slapen we weer in een hotel in Fuertes de León. Als je nu onze slaapkamer zou zien en ruiken, dan lijkt het alsof er een bom ontploft is vermengd met muffe vochtige moerasgeuren … Het ligbad bood voor een stukje uitkomst. Meteen wat kleding gewassen die we morgen wapperend aan de fiets te drogen hangen.
Elke dag is er wel regen. Zo ook vanmiddag. Stoere JW wilde na temperaturen van 32 graden wel even verfrissing. Deze douche was op 450 meter hoogte zo heftig dat ie tot op de huid droop van deze verfrissing. Eenmaal bij het hotel was ie weer opgedroogd. Saskia trok halverwege de bui toch nog even haar regenjas aan. Dat scheelde een jas.
We hebben de drukke kust verlaten en zijn nu dus al aardig de binnenlanden in getrokken, waar je geen toerist tegenkomt. Wel toeterende auto’s. Wat zouden ze denken? Geen idee.