Volg 2PeopleCycling
Saskia en Jan-Willem op de mountainbike vandaag! Met in totaal negen fietstassen erop. Niet erg handig om te manouvreren over gladde boomwortels en modderige stenen. Door slootjes en en smalle bruggetjes. Deze ervaring hebben we nu inmiddels ook. Maar achteraf bleek dat we niet helemaal goed gereden waren.
De kaarten zijn vrij onduidelijk (te grote schaal) en de bordjes onderweg zijn of omgedraaid of weggehaald. Spoorzoekertje dus. Dat wordt nog wat in Zweden als Jan-Willem kaart mag gaan lezen (Saskia doet Noorwegen); op die kaart zijn dunne groene fietspaden ingetekend op een bruine achtergrond. Voor degenen die Jan-Willem onvoldoende kennen. Is kleurenblind...
Vanavond slapen we in een jeugdherberg in de plaats Moss. Waar Moss ligt? Dichtbij Zweden in ieder geval. En aan het water. Kijk maar eens op dit plaatje:
We arriveerden bijtijds (16 uur) in de jeugdherberg en net na ons kwam nog een bejaard fietspaar aan + nog een busje met een echtpaar en drie kinderen. Allen uit Twente. We praatten nog wat met elkaar en Saskia gaat zo met de bejaarden wat ervaringen uitwisselen. Ondermeer dat wij twee vandaag voor een pontsteiger stonden met aan het gebouw de tekst dat de pont niet vaart vanaf 2o juli t/m ergens in augustus. Leuk hè!? We zagen de aanlegsteiger op zo’n 200 meter aan de overkant van het water liggen. Er voeren plezierjachten langs (uiteraard) en Jan-Willem heeft zeker naar een stuk of vier jachten vriendelijk lopen zwaaien en roepen of ze – tegen betaling – ons aan overkant wilden brengen. Allemaal nee... Terug fietsen. Een kleine tien kilometer. Jan-Willem was chagrijnig. Beetje regen erbij.
Vandaag was er bewolking en wat regen. Minder dan waar we op rekenden, dus het viel mee. Morgen gaan we Fredrikstad. Of wellicht iets verder; we zien wel. Wat zo mooi is aan die ‘weer website’ van de vorige regel is dat je daar een willekeurige stad kunt invullen. Dan weet je wat we voor weer hebben. Voor Zweden is dit deze website. En daar zitten we al over twee dagen.
Schreven we op 19 juli nog dat de mensen wat koel zijn, dan is nu het moment gekomen om dat te nuanceren. Het lijkt wel of de Noren meelezen, want sinds we dat opschreven, hebben we te maken met Noren die spontaan op je afkomen om je de weg te helpen wijzen. Of ze knopen een praatje aan en vragen je waar we zoal naar toe gaan op onze stalen ros. Het zou kunnen dat het in het Zuiden en Oosten anders is als aan de Westkust waar we eerst waren.