Vallen, opstaan, bruggetje, kusten, wind... balen
Een lekkere lange fietsdag vandaag. Tegenwind, dat wel, maar dat is net als soms in het leven... :-) De boot gooide ons rond 7.30 uur op de wal. We hadden van tevoren onze lekkere lange strakke broeken aangetrokken waardoor menigeen je na zal kijken als je zo in Deventer Centrum rondloopt. Maar lekker warm.
De temperatuur lag tussen de 15 en 19 graden. Vrijwel geen zon. Veel bewolking en 50% van de tijd regen. Toch ruim 90 kilometer gefietst over relatief vlak land. Onderweg bezochten we nog even een fietsenmaker om de ketting van de fiets van Jan-Willem 2 schakels te laten innemen. We wisten niet dat een ketting kon uitrekken! Weer wat geleerd. We dachten dat alleen onze knieën dat deden tijdens onze fietsvakantie!
Vandaag fietsten we voornamelijk door boerenland wat aan zee ligt met grote keien aan de voet van de kustlijn. Zie de webfilm.
Zie Vimeo
We dronken nog een heerlijke café au lait met een koffiebroodje in de bakkerij van een grote supermarkt, kochten onze lunch alvast en die aten we rond een uur op , terwijl we tegen wit geplastificeerde hooibalen aanleunden. We zeiden toen nog tegen elkaar: “Balen zeg (dat het begint te regenen)”, maar dat kan ook figuurlijk natuurlijk.
Na de lunch kwamen we een onbemand kraampje tegen met groente en fruit. We kochten een bloemkooltje (net door de maaltijdsoep gedaan) en een bak aardbeien die we ter plekke opaten.
We zitten in een ‘hytte’ (hut) op een gemoedelijke camping (Brusand) in Brusand, waar nette mensen rondlopen. We hebben de tip van het andere fietsstel uit Drunen ter harte genomen en een nostalgisch hotelkamertje geboekt in Sogndalstrand; het Sogndalstrand Kultuurhotell. Aangezien het uit eten gisterenavond pet was (fastfoodachtig) nemen we het er daar morgen van en lessen we onze enorme behoefte aan wijn. Onze meelevende en meelezende buurtgenoten Gerda en Gerrit weten wat we bedoelen... :-)
Enfin met de alcohol nog in het bloed en het typisch Noorse ontbijt in de maag begint dan woensdag dat lastige stuk, waarover we gisteren al schreven. Morgen is een mooi voorproefje als we een gravelberg van circa 100 meter beklimmen. En afdalen. Dat kan met dat stenengruis ook zo fijn zijn. Dan doen we de ‘clicks’ maar af [dan klikken je schoenen vast aan je pedaal). Gisteren gaf dat voor de mensen op een terras nog een mooi schouwspel toen Saskia langzaam fietste, de ‘Tourist Information’ zag, remde om daar naar binnen te gaan, maar vergeten was dat ze vastgeklikt zat. Plop … ze viel voor mijn ogen zo opzij. De terrassenaren likten onderwijl rustig hun ijsje verder af. Beetje entertainment door mallote toeristen is toch heerlijk? :-)
