Zweden bereikt

Vanochtend werden we vroeg wakker. Rond een uur of vijf. Jan-Willem is wat aan het snotteren de afgelopen week en toen hij zijn neus wilde snuiten, petsten er regendruppels op het tentdoek. Daarnaast begon het speenvarkentje van 1 jaar van de buren wederom te brullen. Net als gisterenavond. Dat is nog erger dan een haan kunnen we zeggen. Goed … die vader moest er vast uit van zijn ega, want we zagen hem tijdens het ontbijt nog steeds rondlopen met die koter van hem over een ingeslapen camping (althans, het deel dat nog niet wakker was geworden). Om 6 uur er uit. Tent inpakken. Ontbijten bij het kook/douchegebouw en rond kwart voor acht op de fiets. Dat speenvarkentje lag toen trouwens te slapen op vader’s schouder. Voordat we het kampeerterrein verlieten, moesten we de inhoud van onze afvalzak bij elkaar rapen, want het poesje van de buren kon het tonijnblikje niet weerstaan.

De route was saai en voerde ons langs een provinciale weg naar een hoge brug over een fjord dat Zweden van Noorwegen scheidt: Idefjorden. De grens werd mooi aangegeven op het wegdek. Kijk maar eens naar deze foto.

We hebben ook nog wat filmopnamen gemaakt van deze grenspassage. Meteen wat voor bij de koffie gekocht in zo’n grenswinkel. Daar onze Noorse Kronen ingeruild voor Zweedse en toen Zweden ingefietst. Veel naaldbomen, stille wegen met flauwe klimmetjes. Ook een saai stuk. Als je ruim 6.000 km. fietst, dan kan niet alles even adembenemend zijn. Behalve als je zo’n berg neemt natuurlijk :-)

Je ziet verder in deze wat langere webvideo hoe wij aankomende nacht slapen: in een kabouterhuisje. We hebben beiden ons hoofd al gestoten en zo lang zijn we niet … We aten vanavond in een visrestaurant zalm en garnalen. Je kon aanwijzen wat je op je bord wilde hebben. Over eten gesproken, maar dan in een heel andere context: het galgenmaal … Toen we van de camping naar het centrum van Strömstad liepen, bezochten we nog een kunsttentoonstelling. Dat gaat over eten en … de dood. Kijk maar eens naar de webvideo. Tot zover het serieuze deel.

Saskia ligt op bed even uit te buiken en bij te komen van deze dag en het vroege opstaan. Het waren vandaag maar 65 kilometers; even relaxen. Morgen belooft het een zonnige dag te worden. Als we de weersverwachting voor aankomende week bekijken, worden we niet vrolijk. Goed, we gaan het zien. We houden de weersverwachting goed in de gaten en anticiperen hierop. Daar is zo’n mooi spreekwoord voor hè!? (uit de oude doos): De windrichting kun je niet veranderen, wel de stand van je zeilen.

Morgen willen we in Fjälbacka uitkomen. Dat ligt hier:

Grotere kaart weergeven

Fjälbacka is de plaats waar Ingrid Bergman zomers verbleef.

Als je het kaartje wat uitzoomt, dan zie je bovenin de grens met Noorwegen en onder op het kaartje de plaats ‘Varberg’, waar we de ferry naar Denemarken nemen. Dat zal rond as. vrijdag zijn. Het Zweedse deel van de Noordzeeroute is een afstand van ongeveer 490 kilometer.

Tot weblogs!