Na een maand heerlijk in een huis te hebben gezeten op Finnøy was het dan eindelijk zover: een maand fietsen in Noorwegen. De vooruitzichten waren prima: zonnig en een fris windje. Echter na 7 dagen begon het te regenen. En hoe! Storm 'Hans' woedde over Noorwegen dat gepaard ging met een enorme hoeveelheid regen. Uiteindelijk besloten we om onze plannen bij te stellen en in Denemarken de fietsvakantie voort te zetten.
Na een wat onrustige nacht vertrokken we in alle vroegte naar de fastferry in Judaberg op het eiland Finnøy. De verhuurder van het huis - Kjello - zwaaide ons uit. Over een maand zouden we elkaar weer zien. De fastferry bracht ons in een uur naar Nedstrand. Een prachtige overtocht langs allerlei grotere en kleinere eilanden. Eenmaal in Nedstrand begon voor ons de 'echte' fietstocht. We volgenden Eurovelo 12, de North Sea Cycle Route. In 2009 fietsten we ook dit stuk, echter in omgekeerde volgorde. Het eerste deel van de route was mooi, maar vanaf Grinde werd het druk en ging het ook voor een stuk langs de E39. Eindpunt was voor ons de camping vlak boven Haugesund. We stonden op een mooi heuveltje met uitzicht op zee. De zon scheen, wat wil je nog meer!
We lieten de drukte van Haugesund achter ons en fietsten over wat kleinere wegen richting Buavåg. Een prachtige omgeving met veel vakantieoptrekjes. Met de ferry staken we over naar Langevåg, nog geen tochtje van een half uur. Het klimwerk werd steeds zwaarder, en ook de harde noordenwind begon parten te spelen. De camping bij Leirvik was veel te ver. Gelukkig wist Saskia zich nog een camping te herinneren in Finnås die veel dichterbij lag. In 2009 waren we ook op deze camping en hield een balkende ezel ons uit onze slaap. Om half 4 kwamen we op deze camping aan. Gelukkig bestond de camping nog, maar wel met een luxe jachthaven en camperplekken. De 'tenters' waren ze niet vergeten. Wij stonden op een heerlijk rustige plek met zicht op af- en aanvarende luxe bootjes.
Op naar Leirvik. Daarvoor moesten we eerst wat grote bruggen over, onder andere de Bømlabrua. In 2009 werden we hier bijna van de brug geblazen. Nu was het rustig weer. Tegen het middaguur kwamen we in de haven aan van Leirvik. We moesten even wachten op de fastferry die ons naar Sunde zou brengen. De Eurovelo 12 lieten we achter ons en we vervolgenden de Nasjonal sykkelrute 6 Sognefjellsveien. Het was nog maar 17 kilometer naar de camping in Uskedalen. Helaas wel een druk stuk. We zaten op een visserscamping. Het tokkiegehalte was groot, maar de prijs was er ook naar: 170 kronen (nog geen € 17). Daarvoor moest je dan wel een vies sanitairgebouw voor lief nemen.
In alle vroegte vertrokken we. We wilden op tijd zijn bij de ferry in Årsnes. Aan de overkant in Gjerdmunshamn koffie gedronken. We hadden de tijd. Tegen 14.00 uur kwamen we in Strandebarm aan. We hadden hier een appartement in het Sporthotel gereserveerd. Echter was het oude zooi en er was een soort jeugdkamp aan de gang. Dus fietsten we verder richting de camping. Wat we al vermoedden: deze was gesloten. Dan toch maar wildkamperen? Het was heerlijk weer, dus waarom niet? Vlak naast de camping zagen we een mooi plekje aan het fjord met een strandje. Het bleek privébezit te zijn maar met toestemming van de vader en betaling van 200 kronen (nog geen € 20), mochten we er blijven staan. Onze douche was poedelen in het koude brakke water van het fjord.
Heerlijk geslapen! Wederom vroeg opgestaan om een ferry te halen. Aan de overkant in Jondal op ons gemak koffie gedronken. We volgenden een toeristische route naar Utne. Prachtige omgeving en gelukkig viel het mee met de drukte. Na 15 kilometer hadden we over een stuk van 5 kilometer een enorme klim van 270 meter. Met genoeg pauzes redde Saskia deze klim. Wel deden we er anderhalf uur over. Na een lange afdaling kwamen we in heel een andere gebied aan. We fietsten langs het fjord met veel boerderijen en boomgaarden waar appels, pruimen en kersen groeiden. Vlak voor Utne volgde nog een laatste pittige klim. Wat nog restte was een overtocht met de ferry naar Kvanndal. De camping lag bij de ferryterminal. Weinig opwekkend, maar prima overnachtingsplek.
Deze dag gelukkig geen ferry te halen! De '13' was nog rustig toen we vertrokken van de camping. In Granvin boodschappen gedaan. Daarna een verrassing: een fietsroute over een oude spoorlijn. Eindelijk een stuk redelijk vlak. Daarna volgde wel weer een klim richting Skjervsfossen, een flinke waterval. Deze klim was beter te doen dan die van de dag daarvoor. Het ging wat geleidelijker. Eenmaal bovenop bij de parkeerplaats alle tijd genomen om te lunchen. Het was nog maar een klein stukje naar de camping in Flatlandsmo. Prima plek om te relaxen met uitzicht op een meer. Jongeren doken van een hoge rots af. Het geluid van de drukke weg achter de camping was wel wat jammer.
Het eerste stuk naar Voss was makkelijk: een lekker afdaling. Gelukkig over een fietspad, de voormalige spoorlijn Hardangerbana. Voss lieten we links liggen. In een plaatsje daarboven, Skulestadmoen konden we gelukkig nog boodschappen doen. Een apart gedeelte van de Kiwi waarbij de schappen heel dicht op elkaar stonden en ze beperkt artikelen hebben. Dit scheelt natuurlijk in personeel en daarmee de kosten.
Daarna volgde een pittig stuk over een lengte van 26 kilometer. Het eerste deel was rustig langs een meer, en met flink wat klimwerk op en neer. Na het meer moesten we de E16 op en dat is geen pretje op zondagmiddag. Het was erg druk en daarmee erg uitkijken geblazen. Gele hesjes aan en stug doorfietsen. Helaas ook weer flink klimmen. Na 10 kilometer konden we van de E16 af en volgden we het laatste stuk richting Myrkdalen. Daar wachtte een fijne camping met hut op ons. Het weer zou gaan omslaan.
De dag stond in het teken van klusjes doen zoals de was doen en de route uitzoeken. Omdat we het een pittige tocht vinden, was het zaak om de plannen bij te stellen. Van andere fietsers uit Nederland hoorden we dat de Rallarvegen heel mooi is, dus dat zou een mooie afsluiting zijn van onze fietsvakantie. In de middag krijgen we een noodalert via SMS. Het slechte weer heeft inmiddels een naam gekregen: storm 'Hans'. Vooral midden-Noorwegen krijgt het zwaar te verduren. We wilden al een extra rustdag nemen, en nu ziet het er uit dat het er nog eentje wordt. Echter wordt het met eten echt schrapen. JW kan gelukkig de volgende dag mee met de buurman van een hutje naast ons naar een supermarkt voor wat inkopen.
Inmiddels regent het al 2 dagen en steeds steviger. De rivier achter de hut wordt hoger en steeds woester. JW gaat met de buurman mee boodschappen doen 10 kilometer terug op de route. Ondertussen volgt Saskia via NRK.no het nieuws nauwgezet. Op de route die we nog willen rijden zijn aardverschuivingen geweest. Die avond pakken we onze fietstassen in, voor het geval wij ook moeten evacueren. Morgen hakken we een knoop door: verder fietsen in Noorwegen of terug naar de auto en dan richting Denemarken en daar fietsen.
Onrustig geslapen en 's nachts eigenlijk al een knoop doorgehakt: we breken onze fietstrip in Noorwegen af. Het voelt niet goed om te fietsen door het gebied waar aardverschuivingen zijn geweest. Ook het weer blijft instabiel. De dag staat in het teken van heel veel dingen regelen voor de terugreis naar Denemarken.
Na 4 dagen vertrekken we van de camping. Met een taxibusje dat ons terugbrengt naar Voss. Daar slapen we in een ietwat aftands en veel te duur hotel. Voss is echt een wintersportdorp en niet echt opwekkend. Wel drinken we koffie met wat lekkers in een gezellig cafe. We kopen cadeautjes voor het thuisfront en doden de tijd. In het cafe van het hotel een matige maaltijd genuttigd.
Vroeg ontbeten met alweer hordes Spanjaarden (vorig jaar ook in Oslo, toen liepen we corona op). Om 8.00 stonden we op het station van Voss met onze bepakte fietsen. De trein naar Bergen stond er al, dus we konden op ons gemak de fietsen in trein plaatsen. De rit naar Bergen was heerlijk rustig. Om 10.00 waren we in Bergen. De derde keer alweer. Dit keer hadden we prachtig weer. We hadden veel tijd, omdat we hoorden dat de boot naar Stavanger pas om 18.00 uur vertrekt. In een park aan het fjord een bankje opgezocht en daar wat uren vertoeft. Uiteindelijk nog 2,5 uur bij de ferryterminal gewacht, met nog heel veel andere vakantiefietsers. Gelukkig was het zonnig. Rond half zes konden we de boot op. We hadden een slaapstoel gereserveerd en konden daar rustig zitten. Inmiddels was het begonnen met regenen. We kwamen rond 23.00 uur aan in Tjora, vlak bij Stavanger. Met z'n allen als een roedel fietsers doken we de donkere en regenachtige nacht in. Gelukkig hoefden wij niet zover. We hadden een heerlijke kamer in het Scandic Hotel bij het vliegveld van Sola gereserveerd. Met fiets en al doken we onze kamer in.
Genoten van een laat ontbijtbuffet. Heerlijk rustig aan gedaan en tegen half 12 stapten we weer op de fiets richting Stavanger, een ritje van zo'n 15 kilometer. In de haven pakten we de fastferry richting Judaberg op Finnøy. Tegen drie uur 's middags kwamen daar aan en fietsten we de laatste kilometers naar 'ons huis' en waar onze auto stond. Bijgekletst met verhuurder Kjello. We sliepen de laatste nacht in een voormalige graansilo naast het huis. Klaar om naar Denemarken te vertrekken.