Blogs Atlantic Coast Route
In 2011 fietsten we in maar liefst 4 maanden door 9 landen langs de Atlantische kust. We volgenden de route EuroVelo 1: Atlantic Coast Route. Het werd een tocht om nooit meer te vergeten.
De statistieken
Inmiddels zijn we weer zo’n vier maanden thuis. Nog dagelijks denken wij aan onze mooie fietstocht van Cabo St. Vincente in Portugal naar de Noordkaap in Noorwegen.
Op de Hurtigruten
We sluiten de fietstrip af met een luxueuze boottocht op de Hurtigruten; Love Boat 2.0.
De Noordkaap bereikt!
Wat een reis! Zie hoe wij maandagmiddag 14 augustus 2011 om 17:35 uur op de Noordkaap aankwamen na een trip van 7975 kilometer.
Beelden van de laatste paar 100 km
Nu geen naar bericht over een ambulance en hechtingen in je kin. Nee, nu mooie beelden van ons fietsend over de toendra, dat we heel veel rendieren tegenkomen en die prachtroute die leidt naar de Noordkaap!
Noordkaap in zicht; met vallen en opstaan
De laatste 500 km vallen ons zwaar. Dat heb je met laatste loodjes. We hebben regelmatig wind tegen, en omdat hij vanuit het Noorden waait, voelt het ook alsof het winter is. We zijn dus iedere dag weer blij dat we op een camping kunnen slapen: warme douche en opwarmen in de keuken. Onderwijl dit blog schrijvend, terwijl JW een droogvoerpakje omzet naar iets eetbaars...
Videoblog #03: bezweet koppie
Videoblog #04: met een bezweet koppie de berg op op #Senja na een nacht wildkamperen aan zee #acr
3PeopleCycling
Zo heet je nog 2PeopleCycling en zo bijna een hele week 3PeopleCycling! Daarover later meer...
Rustdag: onze hytte en de motorboot
Dat is snel: nu alweer videoblog #03 online! Dat heb je als je tijd (over) hebt. De rustdag is heerlijk! Kijk maar naar deze zonnige video.
Videoblog #02: moeie lijven en overnachten
We vertellen in deze korte video iets over overnachten in Noorwegen. Vanaf de fiets ja :-)
Videoblog #01 1e week fietsen in Noorwegen
Ons videoblog #01 van de eerste week fietsen in Noorwegen! #acr
Noorwegen, het einde?
We zijn er: in het laatste land van deze trip! Dag 81. Noorwegen is land nummer negen en dan denk je dat het er bijna op zit. Niets is minder waar. In de keuken van de camping hangt een landkaart van dit immense land en dan word je weer eens met de neus op de feiten gedrukt. We hebben nog ruim éénderde voor de boeg. En het begint ‘goed’ hier.
10 dagen gefietst in Schotland
Schotland was prachtig. We hebben bijna alle weertypen meegemaakt, behalve sneeuw. Wat kan de zon hier schijnen en wat kan de tegenwind het ons moeilijk maken!
Schotland, het laatste stukje ruigheid van Europa
Deze uitspraak hoorden we zojuist van twee mountaineers. Een vader en zoon uit Wales die bergen beklimmen en vele toppen op hun naam hebben staan. Zij zitten ook in dit backpackershostel in Pitlochry.
Hello & Goodbye Northern Ireland!
De afgelopen vier dagen hebben we gefietst door Noord-Ierland. En als je aan Noord-Ierland denkt, dan denk je ook aan de aanslagen die door de IRA zijn gepleegd en alle andere geweldsconflicten tussen katholieken en protestanten: The Troubles. We waren benieuwd wat we hier van zouden merken.
Halfway now
Vandaag bereikten we een nieuwe mijlpaal: we zijn op de helft! Zowel qua kilometers (4.100) als qua tijd (60 dagen). Zou dit de reden zijn dat de mannelijke helft van het fietskoppel vandaag een momentje had van: 'Ik zou best wel thuis willen zijn. Mijn idee verder uitwerken en hier met experts over spreken als ik in NL ben?' Bij JW is een nieuw ondernemersidee ontstaan.
Ierland, een feest van herkenning
Inmiddels zijn wij zeven dagen in Ierland en we zijn er over uit: de meest aardige mensen die we tegen komen wonen in Ierland. Onderweg zwaaien automobilisten naar je. In een supermarkt kregen we gratis krentenbollen mee en mensen vragen spontaan aan je waar je vandaan komt en waar je naar toe gaat. Deze mate van vriendelijkheid hebben we nog niet eerder meegemaakt.
Na 17 jaar weer in het mystieke Ierland
Inmiddels zijn wij zeven dagen in Ierland en we zijn er over uit: de meest aardige mensen die we tegen komen wonen in Ierland. Onderweg zwaaien automobilisten naar je. In een supermarkt kregen we gratis krentenbollen mee en mensen vragen spontaan aan je waar je vandaan komt en waar je naar toe gaat. Deze mate van vriendelijkheid hebben we nog niet eerder meegemaakt.
Wales: om terug te komen
Laat het deel van de Atlantische Kustroute dat door Wales loopt nou net niet het mooiste deel van Wales zijn. Welsh people say: “Snowdonia is the place to be”. Dat doen we dan nog een keer. Deze kleine 300 kilometer Wales voert langs industrie, voormalige spoorlijnen met per dag zeker 35 van die klotehekjes die je moet passeren (zie foto). En veel stukgeslagen glas op het fietspad. Het is veel laveren of afstappen.
350 km door Engeland
Zelfs geblinddoekt in een auto zouden we herkennen dat we in Engeland zijn. Hadden we in Spanje en Frankrijk nog glooiende hellingen, het land waar we nu zijn barst van de stevige klims. Je rijdt met 3,5 km p/u de berg op. Je trapt je wild en het voelt alsof de banden aan het asfalt plakken: je komt nauwelijks vooruit… Eenmaal boven, dender je weer naar beneden. Naar het riviertje om vervolgens weer … je raadt het al.
Adieu France...
Na twee strakke weken fietsen hebben we de Franse kust ontdekt. Zaten we zondag twee weken geleden nog bij de tent tijdens een rustdag in de Pyreneeën, zo zitten we nu tijdens een rustdag opnieuw een blog te typen, maar dan in Roscoff. Het eindpunt van onze tour in Frankrijk.
De Franse kust langstrekken
Wat is Frankrijk heerlijk. Okay, er zijn minder mooie stukken bij; bijvoorbeeld de immense bossen aan de kust in Zuid-Frankrijk. Maar de Vendée met zijn prachtige stranden en nu Bretagne springen eruit! We kunnen zeggen dat naarmate we van Zuid naar Noord-Frankrijk trekken, het steeds mooier wordt.
La douce France!
In drie weken tijd hebben we Spanje doorkruist. Wat een immens land. We zagen een beetje op tegen de Pyreneeën, maar dat viel reuze mee. Inmiddels hadden we natuurlijk ook al aardig wat bergjes beklommen.
Buen Camino!
'Buen Camino!' Dat hoorden we veel onderweg tijdens het stukje Santiago del Compostela dat we nu (terug) aan het fietsen zijn. 'Buen Camino', betekent: 'Ik wens je een goede Pelgrimstocht!' Die ander wist niet dat wij hem een stukje rijden en we bedankten vriendelijk. Wat is deze route populair!
Bergtoppen, pueblos en Salamanca
De afgelopen drie dagen waren zeer gevarieerd. Na een heerlijk verblijf in een casa rural kregen we een heuse bergrit voor onze kiezen. Een goede oefening voor de Pyreneeën . De casa lag nog op 350 meter hoogte, en we wisten dat we moesten gaan klimmen, maar we hadden niet het vermoeden dat we uiteindelijk die dag op 1350 meter zouden komen!
De stille wegen van Extremadura
Ruim 40 km. fietsen en geen dorpje, winkel, benzinepomp of bewoning tegenkomen… Het bestaat nog. We hadden van te voren voldoende flessenwater ingeslagen, want het kraanwater is drinkbaar maar chloorderig. En dan maar fietsen over kaarsrechte wegen. Af en toe een auto die je passeert. Soms toeterend om aan te geven dat hij eraan komt of van een bestuurder die zijn duim omhoog steekt om ons aan te moedigen.
Jasje aan, jasje uit
Gisteren was zo’n dag. Je fietst door een bewolkt Spanje met een lekker fietstemperatuurtje van 21 graden en je voelt een paar spetjes regen. Je stopt en trekt je regenjas aan. Het spet nog een beetje en dan worden de spetjes verruild door de zon. Dit patroon herhaalt zich dan een paar keer. Jasje aan, jasje uit. Als fietser leef je met het weer. Het kan je stemming beïnvloeden. We werden vrolijk van de wind die ons gisteren vanaf de zijkant en soms van achter mee hielp naar het Noorden te komen.
Op de boot naar Spanje
We verlaten Portugal en worden geïnterviewd en gefilmd door Maarten als we op 25 april op de boot naar Spanje stappen.
Bergje op, bergje af
Ondanks de 62 kilometer was het een pittige dag. Wat kunnen de Spanjaarden wegen aanleggen op bergen! Met percentages van 5 tot 12 procent. Een groot deel van het asfalt is lapwerk, waardoor je op een trilplaat rijdt. Ja, ook tijdens je afdaling. Er zijn stukken bij dat, als het windstil is, de temperatuur van de kilometerteller 35 graden aanwijst. En het is nog maar 27 april.
In een hostel
Vandaag een lekkere dag gefietst. 100 kilometer over asfaltwegen rijden, geeft ons het gevoel een stukje verder te zijn. Nu zitten we aan tafel in hostel Atalaya in Minas de Riotinto. We kunnen pas vanaf 21.15 uur ‘dineren’, dus de laptop en een biertje erbij gepakt.
Estamos en España!
Na vier dagen Portugal gingen we vandaag met het pontje over de Rio Guadiana naar de overkant: Ayamonte in Spanje. Aan de kade hadden we een korte ontmoeting met een Nederlandse kennis die ons heeft gefilmd. Filmpje volgt nog! In Ayamonte aangekomen was het meteen een uur tijdverschil!
Two people cycling
Watch the 2 minute movie of 2 persons on their bicycle in Portugal. Tomorrow: Spain!
Fietsen in de Algarve
Nog een dag te gaan en dan fietsen we Portugal al weer uit. In vier dagen hebben we de Algarve doorkruist via de route Ecovia. Een route duidelijk nog in ontwikkeling is, of moeten we zeggen stilstand? De route is met behulp van de Europese Unie ontwikkeld. Maar er is absoluut nog geen sprake van een doorgaande route van Sagres naar Vila Real de Santo Antionio (aan de Spaanse grens).
De eerste fietsdag
We hebben gisteren een goeie heenreis gehad. In het vliegtuig leuk gebabbeld met golfvrienden die met zijn achten een weekje in Portugal gaan golfen. De eerste camping in Sagres was een fijne. De taxibus bracht ons erheen en we hebben die middag gebruikt op de platgemaakte fietsen weer op te tuigen en de tent/tarp op te zetten. We zijn nog even naar de meest Zuidwestelijke punt van Europa gefietst.
Op de weegschaal
Vandaag hebben we de fiets en de fietstassen op de weegschaal gezet. Gewoon om te weten of we eventueel bij moeten betalen op het vliegveld én wat je zoal de berg mee op moet zeulen.
Het aftellen in begonnen!
Eerst is het nog 2 weken, dan een week en nu is het volgende week woensdag al dat we in Portugal zitten! Langzaam maar zeker komen we in de stemming. Inmiddels kunnen we al veel dingen met een gerust hart achter ons laten, zoals ons werk en ons huis.
Generale repetitie is succes
Wat heerlijk om 3 dagen te fietsen in een mooie omgeving. Er even helemaal tussenuit. Op zaterdag hadden we superweer! 25 graden; dat was insmeren geblazen. Kijk ons eens in het zonnetje zitten bij de Dom van Münster.
Wildkamperen op de camping
Om 10 uur stapten we uit de trein in Osnabrück in Duitsland en langzaamaan voelden we hoe de afgelopen 2 te drukke maanden overgingen in een relaxmodus. De generale repetitie voor onze trip over 3 weken bevalt ons goed.
De totale fietsroute is uitgestippeld
Na een avondje en deze zondag stevig doorpakken, is het voor elkaar: De totale fietsroute is uitgestippeld! Zie de kaart hieronder. Alle gps-tracks zijn uitgezet en staan zowel op de reislaptop en het gps-apparaat voor op het stuur.
GPS-tracks voorbereiden
Gisteren Portugal en zojuist Spanje al ‘gefietst’. Ja, in een paar uur de route al voor je zien. Op je beeldscherm wel te verstaan, zodat we in het voorjaar in ieder geval de 200 km. route Portugal en ruim 1.300 km. route in Spanje kunnen fietsen zonder (al te veel) de weg kwijt te raken.
In ‘shape’ blijven...
Vlak na een fietsvakantie ben je helemaal in top-conditie. En om dat een beetje te blijven stapt Jan-Willem één keer in de week op de fiets en loopt nog eens 15 kilometer hard. Saskia pakt het iets anders aan en gaat iedere week RPM’en.
Voorbereidingen Atlantic Coast
Route 2011 gestart
Vorig jaar, na het afronden van de Noordzeeroute, is het idee ontstaan om de Atlantic Coast Route te gaan fietsen: van Sagres (Portugal) naar de Noordkaap in Noorwegen. Een route van ruim 8.000 km! En dit keer willen we hem in 1 keer fietsen, van eind april tot eind augustus 2011. Hieronder lees je onze avonturen.
